آپدیت!! (خسته نباشی کاپیتان)
صفحه وبلاگ نویسان ایرانی ساکن کانادا هم آپدیت شد. (ماشاءالله به تورنتوئی ها
)به دوستان جدید خوش آمد میگم.
در ضمن اضافه کردن اسامی جدید متاسفانه آدرس دو تا وبلاگ را از دست دادم
ببخشید!- شمال ۶۰
- بهمن کاسبی
اگر کسی آدرسی داره لطفا عنوان کنه که اضافه کنم.
متاسفانه مجبور شدم کسانی را که ساکن کانادا نبودند ولی در قسمت نظرات خودشان را اینطوری معرفی کرده بودند را حذف کنم - باید مرا ببخشند.
درصد جرم و جنایت در تورنتو
دیروز از رادیو شنیدم که:
آمار جرم و جنایت تورنتو از ۵ سال پیش تا کنون ۱۱ درصد کاهش نشان میدهد ولی ۶۳ درصد از مردم بر این باورند که درصد جنایت بیشتر شده و احساس ناامنی میکنند!
** مهاجرت قاچاق **
سلام
کاپیتان جان یه سوال داشتم
اگر یکی از ما یعنی من و همسرم یا باهم بصورت قاچاق وارد کانادا بشیم چه بلایی سر ما می اید وچ سرنوشتی در انتظارمون است متشکرم اگه جوابمو سریع بدی چون ما می خواهیم این کارو بکنیم ؟؟؟
۱۱/۱۲/۸۳ - ۱/۳/۲۰۰۵
دوست عزیز:
من هیچوقت مهاجرت بصورت قاچاق را به کسی پیشنهاد نمیکنم. چرا؟
از ایران تا اینجا راه طولانی است. همین اقیانوس لعنتی این وسط تقریبا همه نقشه ها و معادلات را از بین میبرد! خیلی مشکلات و کشورها را باید پشت سر بذارید. نمیدانم چند درصد ولی خیلی ها را میشناسم که به مقصد کانادا راه افتادن ولی آخرش با جیب خالی در ترکیه یا یک کشور الکی اروپائی رهایشان کرده اند. تمام مدت سفر در حال ترس و وحشت و دلهره خواهید بود. ندانستن زبان از همه بدتر هست. حداقل قبل از حرکت - زبان انگلیسی خود را به سطح قابل توجه ای برسانید. خلاصه هیچکدام از کسانی را که من میشناسم خاطره خوشی ندارند. ترس واضح نبودن آینده و اینکه حالا چی میشود - تشویش و دلهره همیشه در تک تک سلول های بدنتان در طی مدت سفر خواهد بود. یادتان باشد در طول سفر همه فقط به پول شما فکر میکنند نه جان و موقعیت شما! شاید بارها در طول سفر آرزوی بازگشت را کنید ولی بدانید که بسادگی امکانپذیر نخواهد بود.
اگر امکان اقدام قانونی برای مهاجرت را دارید و حتی اگر چندین سال طول بکشد بدانید که ارزشش را دارد و پشیمان نخواهید شد. شما را به خدا درموردش بیشتر فکر کنید و احساساتی عمل نکنید.
ولی اگر تصمیمتان را گرفته اید مراحلش چنین است.
- وقتی پایتان به این خاک رسید. بایستی در فرودگاه برای پناهندگی اقدام کنید. اگر نتوانند بفهمند که از کدام کشور و با چه پروازی آمدید یک مقدار کاغذ بازی دارد و بعد اجازه خروج را به شما میدهند وگرنه از همانجا شما را مجبور به بازگشت میکنند.
- سپس بایستی ساکن جائی شوید و آدرستان را اعلام کنید.
- مدت ۲-۳ سال طول میکشه تا نوبت دادگاهتان برسد. در این مدت اجازه کار قانونی ندارید و اگر تقاضا کنید پول بخور و نمیری به شما میدهند.
- در دادگاه بایستی ثابت کنید که برای پناهندگیتان دلیل موجه ای دارید. دادگاه سختی است و احتمالا پولی برای وکیل خواهید پرداخت.
- اگر از دادگاه سر بلند بیرون آمدید که میتوانید مانند مابقی مردم شروع به کار کنید ولی محدودیت هائی در خروج و ورود از کشور دارید که بسته به نوع پناهندگیتان متفاوت است و همیشه باید موقعیت خود را اعلام کنید.
- اگر در دادگاه موفق نشدید بایستی ظرف مدت زمان مشخص و کوتاهی از کشور کانادا خارج شوید .البته بعضی ها مجددا درخواست دادگاه میکنند که باز مدتی طول می کشد ولی امکان تغییر رای دادگاه تقریبا غیر ممکن است.
- شما پس از قبولی در دادگاه میتوانید برای مهاجرت اقدام کنید که حدود چندین سالی مجددا طول میکشد تا به عنوان یک مهاجر محسوب شوید.
از دوستان هم که در این مورد تجربه ای دارند خواهش میکنم حتما تجربیات خودشان را عنوان کنند.
خدا بهمراهتان.
دوستان
من وقت نوشتن ندارم - ولی به اکثر ایمیلهایتان جواب خواهم داد. سئوالی دارید عنوان کنید. اگر بتوانم کمکی کنم دریغ نخواهم کرد. همیشه اینجا بروی شما باز است و من هنوز هستم.
کاپیتان جان یه سوال داشتم
اگر یکی از ما یعنی من و همسرم یا باهم بصورت قاچاق وارد کانادا بشیم چه بلایی سر ما می اید وچ سرنوشتی در انتظارمون است متشکرم اگه جوابمو سریع بدی چون ما می خواهیم این کارو بکنیم ؟؟؟
۱۱/۱۲/۸۳ - ۱/۳/۲۰۰۵
دوست عزیز:
من هیچوقت مهاجرت بصورت قاچاق را به کسی پیشنهاد نمیکنم. چرا؟
از ایران تا اینجا راه طولانی است. همین اقیانوس لعنتی این وسط تقریبا همه نقشه ها و معادلات را از بین میبرد! خیلی مشکلات و کشورها را باید پشت سر بذارید. نمیدانم چند درصد ولی خیلی ها را میشناسم که به مقصد کانادا راه افتادن ولی آخرش با جیب خالی در ترکیه یا یک کشور الکی اروپائی رهایشان کرده اند. تمام مدت سفر در حال ترس و وحشت و دلهره خواهید بود. ندانستن زبان از همه بدتر هست. حداقل قبل از حرکت - زبان انگلیسی خود را به سطح قابل توجه ای برسانید. خلاصه هیچکدام از کسانی را که من میشناسم خاطره خوشی ندارند. ترس واضح نبودن آینده و اینکه حالا چی میشود - تشویش و دلهره همیشه در تک تک سلول های بدنتان در طی مدت سفر خواهد بود. یادتان باشد در طول سفر همه فقط به پول شما فکر میکنند نه جان و موقعیت شما! شاید بارها در طول سفر آرزوی بازگشت را کنید ولی بدانید که بسادگی امکانپذیر نخواهد بود.
اگر امکان اقدام قانونی برای مهاجرت را دارید و حتی اگر چندین سال طول بکشد بدانید که ارزشش را دارد و پشیمان نخواهید شد. شما را به خدا درموردش بیشتر فکر کنید و احساساتی عمل نکنید.
ولی اگر تصمیمتان را گرفته اید مراحلش چنین است.
- وقتی پایتان به این خاک رسید. بایستی در فرودگاه برای پناهندگی اقدام کنید. اگر نتوانند بفهمند که از کدام کشور و با چه پروازی آمدید یک مقدار کاغذ بازی دارد و بعد اجازه خروج را به شما میدهند وگرنه از همانجا شما را مجبور به بازگشت میکنند.
- سپس بایستی ساکن جائی شوید و آدرستان را اعلام کنید.
- مدت ۲-۳ سال طول میکشه تا نوبت دادگاهتان برسد. در این مدت اجازه کار قانونی ندارید و اگر تقاضا کنید پول بخور و نمیری به شما میدهند.
- در دادگاه بایستی ثابت کنید که برای پناهندگیتان دلیل موجه ای دارید. دادگاه سختی است و احتمالا پولی برای وکیل خواهید پرداخت.
- اگر از دادگاه سر بلند بیرون آمدید که میتوانید مانند مابقی مردم شروع به کار کنید ولی محدودیت هائی در خروج و ورود از کشور دارید که بسته به نوع پناهندگیتان متفاوت است و همیشه باید موقعیت خود را اعلام کنید.
- اگر در دادگاه موفق نشدید بایستی ظرف مدت زمان مشخص و کوتاهی از کشور کانادا خارج شوید .البته بعضی ها مجددا درخواست دادگاه میکنند که باز مدتی طول می کشد ولی امکان تغییر رای دادگاه تقریبا غیر ممکن است.
- شما پس از قبولی در دادگاه میتوانید برای مهاجرت اقدام کنید که حدود چندین سالی مجددا طول میکشد تا به عنوان یک مهاجر محسوب شوید.
از دوستان هم که در این مورد تجربه ای دارند خواهش میکنم حتما تجربیات خودشان را عنوان کنند.
خدا بهمراهتان.
دوستان
من وقت نوشتن ندارم - ولی به اکثر ایمیلهایتان جواب خواهم داد. سئوالی دارید عنوان کنید. اگر بتوانم کمکی کنم دریغ نخواهم کرد. همیشه اینجا بروی شما باز است و من هنوز هستم.